Faktor 6 In de vereniging Kampeerweekend Back to Basic In 2016 zijn wij als gezin voor het eerst aangesloten bij het jaarlijkse kampeerweekend van de NVHP en nu is het jaarlijks ‘vaste prik’. Wij zijn Edwin en Chelsea van Buuren en hebben drie kinderen waarvan de oudste, inmiddels twaalf jaar, de ziekte van Von Willebrand heeft. Hieronder lees je ons verslag van het Kampeerweekend 2023 met thema ‘Back to Basic’. Wij kwamen net na sluitingstijd van de receptie aan. In de postvakjes vonden we de incheckpapieren, met duidelijke aanwijzingen, slagboompasje en toegangsbandjes voor het zwembad. Een groot groepsveld vlak bij de kinderboerderij, speeltuin en het voetbalveld was dit jaar het decor van het gezellige samenzijn. Camping Ackersate is een mooi verzorgde camping in Voorthuizen en heeft alle voorzieningen die je wilt zoals een campingwinkel, snackbar, huurhuisjes en zwembad. De zon was besteld en liet ons niet in de steek. Het is altijd leuk om weer met een zwaai hier en daar, na een jaar elkaar niet te hebben gezien, het veldje op te rijden. Onze huurcaravan stond al snel en de kinderen waren zich al in de speeltuin met de andere kinderen aan het vermaken. Tijdens het opzetten werden we ook even officieel welkom geheten door Miranda en haar dochter Daniëlle met een leuke kaars op een houder die we allemaal als het donker werd aan konden steken. Leuke spelletjes De grote tent in het midden van het veld had tafels en banken en koffie/thee/ranja steeds al klaar staan dus we konden gelijk aanschuiven, het programma ging van start. Na het doornemen van het programma en wat huishoudelijke mededelingen namen de aanwezige jongeren de jongere kinderen mee naar een deel van het veld voor leuke spelletjes zoals omgekeerd verstoppertje en slinger tikkertje. Daardoor krijgen ook de kids onderling gelijk een idee welke andere kinderen er allemaal bij de groep horen. Elk jaar zijn er weer nieuwe gezichten en is het ook fijn om van de minder nieuwe gezichten toch weer even ‘op te frissen’ wat hun situatie intussen is. De ouders deden een voorstelronde met elkaar, dit jaar aan de hand van ‘kletspot vragen en dilemma’s’ om niet alleen te vertellen wie je bent en wat je relatie is tot een stollingsstoornis, maar ook al een indruk van elkaar te krijgen en een lach te delen. Het opvallende was dat bij het voorstellen meer dan eens, bij gezinnen met drie kinderen, er vergeten werd om een kind op te noemen. De partner moest dan even bijspringen waardoor de kletspot vragen eigenlijk al niet meer nodig waren om het ijs te breken. Ik noem geen namen en nee, mijn man was het niet. Niets moet, alles mag In het kader ‘niets moet alles mag’ ging ieder zijn eigen weg daarna. Sommige kinderen moeten naar bed gebracht worden, sommige afwasjes moeten gedaan worden, sommigen bleven in de grote tent om tijd met elkaar door te brengen. Onze oudste zette samen met haar NVHP-vriendin, die ook een stollingsstoornis heeft, de tent op bij de jongerententen en ze installeerden samen alles voor de nacht die nog flink koud was ondanks het mooie weer. Door NVHP-lid Chelsea van Buuren Het prikken gaat soms met een lach en soms met een traan, maar ook dat mag er zijn.
RkJQdWJsaXNoZXIy NzkyMjk=